اگر رفتار ما در قبال اين جوانان ، از نظر روان شناسى درست و بى ايراد باشد، در اين سنين هم آن ها مانند دروان كودكى ، براى يارى خواستن ، براى اندرز گرفتن و براى تشويق شدن ، به سوى ما خواهند شتافت . به عكس اگر ما با تشويق ها يا انتقادهاى فراوان خويش ، آن ها را به ستوه آوريم ، از ما دورى مى جويند و فاصله مى گيرند.اين جوانان ، هجده سال از عمرشان را در كنار ما به سر آورده اند و اين زمان دراز كافى بوده است براى اين كه ما آن ها را به وظايفشان آشنا سازيم و از اين پس ديگر نقش ما بايد اين باشد كه خودمان را در قبال آن ها يك رفيق جوانمرد و مهربان نشان دهيم .(532)كودك پيش از ايام بلوغ ، در محيط محدود خانواده زندگى مى كند و با افراد انگشت شمارى آميزش دارد، ولى با فرارسيدن بلوغ ، شرايط زندگى اش به كلى تغيير مى كند. به محيط وسيع اجتماع قدم مى گذارد. با مردم ناشناخته آشنا مى شود. دوستان جديدى مى گيرد. هر روز مناظر گوناگونى مى بيند و با مسائل تازه اى برخورد مى كند.گاهى نوجوان در مسير زندگى جديد خود با مطلب مشكلى مواجه مى گردد كه خير و شر آن را نمى فهمد و نمى تواند شخصا تصميم بگيرد و بايد آن را با دگران در ميان بگذارد و با شور و مصلحت انديشى ، به صلاح و فساد آن پى ببرد و اگر به درستى ، جهات آن را نسنجد و به قدر كافى دقت و مشورت ننمايد، ممكن است به بدبختى و تيره روزى دچار شود.
مرجع مشاوره جوان
بدون ترديد، پدر و مادر عاقل و دلسوز، شايسته ترين مرجع مشاوره و تبادل فكرند. ولى آيا در چنين مواردى نوجوانان به والدين خود مراجعه مى كنند؟ آيا حاضرند راز خود را با آنان در ميان بگذارند و در مشكلات زندگى با آن ها مشورت نمايند؟ متاسفانه در بيشتر موارد، پاسخ اين پرسش منفى است .
لطفا منتظر باشید ...
