پندار جاهلانه
(بسيارى دشوار است كه به كارگر فرانسوى فهمانده شود كه الكل براى كار او ضرورت ندارد. الكل نشانه ادب و مردانگى نيست و فرزند كارگر فرانسوى تا لب به مى نزند در خود احساس حقارت مى كند و نوشيدن شراب را دليل بزرگى و مردانگى خود مى پندارد. همسر كارگر، ظاهرا اگر نزد ديگرى از ميگسارى شوهرش گله گذارى مى كند، باطنا او را مى ستايد و در خود احساس غرور مى كند. اين است طرز فكر و روحيه آن ملت .)(1205)خلاصه آن كه شرب خمر يكى از تفريحات مضر و زيان بخش و از گناهان كبيره است . اولياى گرامى اسلام ، شارب الخمر را مستحق كيفرهاى دنيوى و اخروى دانسته و از وى بيزارى و برائت جسته اند، مگر آن كه از عمل خود توبه و از راهى كه رفته است بازگردد.(قال رسول الله صلى الله عليه و آله : لاينال شفاعتى من شرب المسكر و لايرد على الحوض لاوالله .) (1206)رسول اكرم صلى الله عليه و آله فرموده است : به خدا قسم شرابخوار در قيامت به شفاعت من نايل نمى شود و در كنار كوثر به من وارد نخواهد شد.( عبدالله عليه السلام قال : شارب المسكر لا عصمة بيننا و بينه .) (1207)امام صادق عليه السلام فرموده : شارب الخمر از مصونيت هاى وابسته به ما بى بهره است و از وى برى و بيزاريم .جوانان اگر خواهان سعادت مادى و معنوى هستند و به سلامت عقل و جسم خود علاقه دارند، بايد به پيروى از تعاليم عالى اسلام از اين تفريح و سرگرمى خطرناك چشم پوشند و خويشتن را در ساعات فراغت با آن سم جانكاه مسموم ننمايند و براى جلب لذت و كاميابى زود گذر، جوانى خود را تباه نسازند.شنيدم كه ساقى به ميخواره گفت شنيد اين سخنت مرد دهقان و گفت غلط كرد ساقى فرح در شباب است اگر راست خواهى فرح در شراب است غلط كرد ساقى فرح در شباب است غلط كرد ساقى فرح در شباب است