ايام شباب دوره تثبيت شخصيت است . ايام شباب مهلت گران بها و پرارزشى است كه جوانان جسم و جان خود را براى يك زندگى صحيح و شايسته بسازند و خويشتن را با شرايط لازم علمى و عملى مجهز نمايند. در اين فرصت ، بايد به همه تمايلات مادى و معنوى خويش متوجه باشند و با حفظ موازنه و تعادل ، تمام استعدادهاى خود را در مسير فعليت و بهره بردارى قرار دهند و از هر كدام به نفع سعادت خويش استفاده نمايند.دوران بلوغ به فرد وسيله مى دهد كه هر قدر ممكن است ، افق خود را توسعه دهد و تمام موجوديت خود را منبسط سازد و همه امكانات متفاوت خويش را بشناسد تا در انتخاب قطعى كه بايد براى دوران كمال و پختگى انجام دهند، دچار خبط نگردد. فعاليتى را كه نوجوان انجام مى دهد، يك بازى ساده كودكانه نيست ، بلكه يك امر جدى است كه در عين حال جهت يابى تعهد آينده و مقدمه آن محسوب مى گردد.
تغيير شكل روحى
فايده بزرگ اين دوره آن است كه فرد، ناگهان محدود نمى شود، بلكه به تدريج به سمت حد يا مافوق حدى كه نمونه عادى بشريت است ، پيشرفت مى نمايد. جوانى ، در نتيجه دارا بودن تجسم قوى و كنجكاوى ، عالى ترين دوره تغيير شكل روحى است . افكار جديد، نقطه نظرهاى خاص ، و خلاصه همه چيزهايى كه آينده موجود را مشخص مى سازند، در اين دوره شروع به نمو و ترقى مى نمايند.در اين دوران است كه حالات اساسى ما در مقابل زندگى تشكيلات مى يابد. هنگامى كه سنين كمال فرا مى رسد، بار ديگر خاطرات زنده اين دوران در ساعات خستگى به ياد مى آيد. خاطراتى كه چشمه زاينده اعتماد و پاكى و لطف است .(366)تعديل تمايلات نفسانى ، اندازه گيرى خواهش هاى غريزى ، ارضاى كليه تمنيات درونى با موازنه و هم آهنگى ، بهره بردارى از همه استعدادهاى انسانى ، مجهز شدن به تمام شرايط صحيح زندگى و خلاصه خودسازى جوانان كار ساده و آسانى نيست .