بدبختانه ، در دنياى كنونى و زندگى ماشينى امروز بسيارى از مردم از صراط مستقيم خلقت و فطرت منحرف شده اند. نيمى از انسان را كه جنبه مادى و محسوس اوست مورد كمال توجه قرار داده و فعاليت هاى خود را در راه آن به كار انداخته اند و به نيم معنوى و نامحسوسش ، كه پايگاه اصلى زندگى انسانى است ، بى اعتنا شده و عملا پشت پا زده اند. اينان پنداشته اند كه هدف اساسى در زندگى بشر، تنها ارضاى غرايز حيوانى و اعمال تمايلات نفسانى و بهره مندى بيشتر از لذايذ و شهوات است .پيشواى عالى قدر اسلام ، چنين گمان ناروا و تصور باطل را كه مايه تحقير و اهانت به مقام انسان است ، ناشى از نادانى و جهل مى داند و صاحبان چنين پندارى را مستحق عذاب الهى مى شناسد.(قال رسول الله صلى الله عليه و آله : من لم ير ان لله عليه نعمة الا من مطعم او مشرب فقد جهل و كفر نعم الله و ضل سعيه و دنا منه عذابه . ) (1156)رسول اكرم (ص ) فرموده است : آن كس كه از تمام عطاياى الهى در وجود خودش جز خوردنى و نوشيدنى نمى بيند و بشريت را تنها از ديده لذايذ و شهواتش مى نگرد، نادان و كفران كننده نعمتهاى خداوند است . او با اين تصور باطل را، راه حقيقت را گم كرده و كيفر نزديكى در پيش دارد.
لطفا منتظر باشید ...
