رياست و حكومت بر مردم وسيله ارضاى غريزه قدرت طلبى و تفوق جوئى و يكى از لذايذ مادى است . اقامه عدل و امحاى باطل نشانه انسانيت و از لذايذ روحانى و معنوى است . كسى كه هدفش تنها جلب لذايذ مادى است ، از حكومت و فرمانروايى بر مردم ، به هر صورت ، لذت مى برد و كامياب مى گردد. ولى آن كس كه انسان واقعى است ، لذتش از حكومت ، اقامه عدل و داد است و اگر نتواند از كرسى فرمانروايى به نفع حق و عدالت استفاده نمايد، لذت حكمرانى و ارضاى غريزه قدرت دوستى در نظرش ارزشى ندارد.خلاصه آن كه در مكتب آسمانى پيامبران الهى ، لذت بشر منحصر به لذايذ مادى و ارضاى غرايز حيوانى نيست ، بلكه دگردوستى و نيل به تمايلات عالى انسانى براى افراد با ايمان و انسانهاى واقعى نيز لذت بخش و مايه كاميابى و مسرت است . جوانانى كه به خداوند جهان معتقدند و به تعاليم اسلامى و برنامه هاى مذهبى دلبسته و علاقه مندند، مى توانند از ساعات فراغت خويش به نفع خوددوستى و دگردوستى استفاده كنند. از طرفى با دست يافتن به لذايذ مشروع جوابگوى غرايز حيوانى و تمنيات مادى خود باشند و از طرف ديگر با پرستش خدا و خدمت به خلق ، از لذايذ انسانى و روحانى برخوردار گردند.
لطفا منتظر باشید ...
