جوان از نظر عقل و احساسات نسخه متنی

زيرا تنها تحقيقات علمى است كه مى تواند روشن كند انسان اوقات بيكارى خود را چگونه مى تواند با حداكثر استفاده به سر برد. حتى مى توان گفت چگونگى امرار اوقات بيكارى ، تا اندازه اى كيفيت تمدن ملتى را روشن مى كند. (1103)

جوانان به طور طبيعى مايل اند در ساعات فراغت ، از تفريح هاى لذت بخش و نشاطآور استفاده كنند و بدين وسيله موجبات مسرت خاطر وخشنودى نفس خويش را فراهم آورند و از فوايد آن برخوردار گردند. ولى براى آن كه در اعمال اين تمايل تندروى نكنند، قطعا به راهنمايى و هدايت صحيح احتياج دارند.

اسلام و تمايل لذت

اولياى گرامى اسلام ، در برنامه هاى تعليماتى خود، تمايل الذت را تعديلكرده و آن را با مقياس مصلحت و سلامت اندازه گيرى نموده اند لذايزى را كه باعص انبساط روح و مايه وجد و شدامانى است و آسيبى به خوشبختى وسعادت بشر نمى رسانند امضا كرده و بهره مندى از انها را به پيروان خود اجازه داده اند و ضمنا خاطرنشان ساخته اند كه لذايذ مباح آدمى را در انجام وظايف روحانى و معنوى يارى مى كند.

استفاده از لذايذ مشروع

( عن ابى عبدالله عليه السلام قا: ينبغى للمسلم العاقل ان يكون له ساعته يفضى بها الى عمله فيما بينه و بين الله عزولج و ساعت يلاقى اخوانه الذين يفاوصمهم و يفاوضونه فى امر اخرته و ساعة يخلى بين نفسه ولذاتها فى ير محرم فنها عون على تلك الساعتين ) (1104)

امام صادق عليه السلام فرموده :

شايسته است مسلمان عاقل ساعتى از روز خود را براى كارهايى كه بين او و خداوند انجام مى گيرد، اختصاث دهد و ساعتى رادران ايمانى و دوستان خود را ملاقات كند و در امور معنوى و اخروى با آنان گفت و گو نمايد و ساعتى نفس خود را با لذايذ و مشتهايتش ‍ كه گناه نباشد آزاد بگذارد و اين ساعت لذت آدمى را در انجام وظايف دو ساعت ديگر كمك مى كند.

لذت هايى كه به جسم و جان ضرر مى رسانند و با سعادت و سلامت بشر ناسازگارند و سرانجام تيره روزى و بدبختى به بار مى آورند در اسلام ممنوع شناخته شده و اولياى مذهب پيروان خود را از آلوده شدن به آن ها بر حذر داشته اند.