مويت رها مكن كه چنين بر هم اوفتد گر در خيال خلق پرى وار بگذرى افتاده تو شد دلم اى دوست دست گير در رويت آن كه تيغ نظر مي كشد به جهل مشكن دلم كه حقه راز نهان توست وقتست اگر بيايى و لب بر لبم نهى سعدى صبور باش بر اين ريش دردناك
سعدى صبور باش بر اين ريش دردناك
كشوب حسن روى تو در عالم اوفتد فرياد در نهاد بنى آدم اوفتد در پاى مفكنش كه چنين دل كم اوفتد مانند من به تير بلا محكم اوفتد ترسم كه راز در كف نامحرم اوفتد چندم به جست و جوى تو دم بر دم اوفتد باشد كه اتفاق يكى مرهم اوفتد
باشد كه اتفاق يكى مرهم اوفتد