نديدمت كه بكردى وفا بدان چه بگفتى وفاى عهد نمودى دل سليم ربودى نه دست عهد گرفتى كه پاى وصل بدارم هزار چاره بكردم كه همعنان تو گردم نه عدل بود نمودن خيال وصل و ربودن تو قدر صحبت ياران و دوستان نشناسى
تو قدر صحبت ياران و دوستان نشناسى
طريق وصل گشادى من آمدم تو برفتى چو خويشتن به تو دادم تو ميل بازگرفتى به چشم خويش بديدم خلاف هر چه بگفتى تو پهلوانتر از آنى كه در كمند من افتى چرا ز عاشق مسكين هم اولش ننهفتى مگر شبى كه چو سعدى به داغ عشق بخفتى
مگر شبى كه چو سعدى به داغ عشق بخفتى