با كاروان مصرى چندين شكر نباشد اين دلبرى و شوخى از سرو و گل نيايد گفتم به شيرمردى چشم از نظر بدوزم ما را نظر به خيرست از حسن ماه رويان هر آدمى كه بينى از سر عشق خالى الا گذر نباشد پيش تو اهل دل را هوشم نماند با كس انديشه ام تويى بس بر عندليب عاشق گر بشكنى قفس را تو مست خواب نوشين تا بامداد و بر من دل مي برد به دعوى فرياد شوق سعدىتا آتشى نباشد در خرمنى نگيرد تا آتشى نباشد در خرمنى نگيرد
در لعبتان چينى زين خوبتر نباشد وين شاهدى و شنگى در ماه و خور نباشد با تير چشم خوبان تقوا سپر نباشد هر كو به شر كند ميل او خود بشر نباشد در پايه جمادست او جانور نباشد ور نه به هيچ تدبير از تو گذر نباشد جايى كه حيرت آمد سمع و بصر نباشد از ذوق اندرونش پرواى در نباشد شب ها رود كه گويى هرگز سحر نباشد الا بهيمه اى را كز دل خبر نباشدطامات مدعى را چندين ار نباشد طامات مدعى را چندين ار نباشد
لطفا منتظر باشید ...
