چرا به سركشى از من عنان بگردانى ز دست عشق تو يك روز دين بگردانم گر اتفاق نيفتد قدم كه رنجه كنى گمان مبر كه بداريم دستت از فتراك وجود من چو قلم سر نهاده بر خط توست اگر قدم ز من ناشكيب واگيرى ندانمت ز كجا آن سپر به دست آيد گرم ز پاى سلامت به سر دراندازى سر ارادت سعدى گمان مبر هرگز
سر ارادت سعدى گمان مبر هرگز
مكن كه بيخودم اندر جهان بگردانى چه گردد ار دل نامهربان بگردانى به ذكر ما چه شود گر زبان بگردانى بدين قدر كه تو از ما عنان بگردانى بگردم ار به سرم همچنان بگردانى و گر نظر ز من ناتوان بگردانى كه تير آه من از آسمان بگردانى ورم ز دست ملامت به جان بگردانى كه تا قيامت از اين آستان بگردانى
كه تا قيامت از اين آستان بگردانى