گر به رخسار چو ماهت صنما مي نگرم تا مگر ديده ز روى تو بيابد ارى تو به حال من مسكين به جفا مي نگرى آفتابى تو و من ذره مسكين ضعيف سر زلفت ظلماتست و لبت آب حيات هندوى چشم مبيناد رخ ترك تو بازراه عشق تو درازست ولى سعدى وار راه عشق تو درازست ولى سعدى وار
به حقيقت ار لطف خدا مي نگرم هر زمان صد رهت اندر سر و پا مي نگرم من به خاك كف پايت به وفا مي نگرم تو كجا و من سرگشته كجا مي نگرم در سواد سر زلفت به خطا مي نگرم گر به چين سر زلفت به خطا مي نگرممي روم وز سر حسرت به قفا مي نگرم مي روم وز سر حسرت به قفا مي نگرم
لطفا منتظر باشید ...
