بخرام بالله تا صبا بيخ صنوبر بركند زان روى و خال دلستان بركش نقاب پرنيان خلقى چو من بر روى تو آشفته همچون موى تو زان عارض فرخنده خو نه رنگ دارد گل نه بو ما خار غم در پاى جان در كويت اى گلرخ روان ماست رويت يا ملك قندست لعلت يا نمك بارى به ناز و دلبرى گر سوى صحرا بگذرىسعدى چو شد هندوى تو هل تا پرستد روى تو سعدى چو شد هندوى تو هل تا پرستد روى تو
برقع افكن تا بهشت از حور زيور بركند تا پيش رويت آسمان آن خال اختر بركند پاى آن نهد در كوى تو كاول دل از سر بركند انگشت غيرت را بگو تا چشم عبهر بركند وان گه كه را پرواى آن كز پاى نشتر بركند بنماى پيكر تا فلك مهر از دوپيكر بركند واله شود كبك درى طاووس شهپر بركندكو خيمه زد پهلوى تو فرداى محشر بركند كو خيمه زد پهلوى تو فرداى محشر بركند
لطفا منتظر باشید ...
