در آن نفس كه بميرم در آرزوى تو باشم به وقت صبح قيامت كه سر ز خاك برآرم به مجمعى كه درآيند شاهدان دو عالم به خوابگاه عدم گر هزار سال بخسبم حدي روضه نگويم گل بهشت نبويم مى بهشت ننوشم ز دست ساقى رضوانهزار باديه سهلست با وجود تو رفتن هزار باديه سهلست با وجود تو رفتن
بدان اميد دهم جان كه خاك كوى تو باشم به گفت و گوى تو خيزم به جست و جوى تو باشم نظر به سوى تو دارم غلام روى تو باشم ز خواب عاقبت آگه به بوى موى تو باشم جمال حور نجويم دوان به سوى تو باشم مرا به باده چه حاجت كه مست روى تو باشمو گر خلاف كنم سعديا به سوى تو باشم و گر خلاف كنم سعديا به سوى تو باشم
لطفا منتظر باشید ...
