فرازهایی از قرآن نسخه متنی

وپـيـوسـتـه بـه كـشـت وزرع وبـرداشـت مشغول باشند.

دوّم ـ دسـتـور داد كـه آنـچـه دروشـده در سـنبله اش بگذارند اين دستور، ناظر به اهميت و چگونه نـگـهـدارى مـحـصـولات جـمـع آورى شـده است .بايد براى نگهدارى محصولات جمع آورى شده در سـالهـاى اوّل فـكـرى كـرد كـه بـتوان آنها را براى سالهاى آينده نگهدارى نمود وگرنه تمام زحمتها به هدر خواهد رفت .

ايـن دسـتـور حضرت يوسف بر گرفته از تعليم الهى بود و ترتيب نگهدارى گندم را براى سـالهـا بـدون فـاسـد شـدن ، نـشـان مـى دهـد زيـرا جـانـوران فـاسـد كـنـنـده نـمـى تـوانـنـد داخل سنبله شوند.

سـوّم ـ چـون سـالهـاى قحطى در پيش بود، مى بايست با تمام توان به ذخيره سازى براى آن سـالها پرداخت و از مصارف غير ضرورى خود دارى ورزيد و در مصارف ضرورى نيز بايد به حـد اقـلّ قـنـاعـت كـرد. از ايـن رو، حضرت يوسف دستور داد كه هر چه درو مى كنيد ذخيره كنيد مگر اندكى براى خوردن .

حـضـرت بـا ايـن دستور، آنها رابه قناعت ويا بهتر بگوييم جيره بندى و جلوگيرى از اسراف وزياده روى ، راهنمايى كرد. (185) چـهـارم ـ مـحـصولات ذخيره شده در دوره قحطى بايد با حساب دقيق مصرف شود وبايد به فكر دوره قـحـطـى نـيز بود وبه اندازه كافى ، بذر را مهيا نمود اين مطلب نيز يكى از جهاتى بود كـه در دسـتـورات حـضرت يوسف مورد توجه قرار گرفته بود. او فرمود:در سالهاى قحطى آنـچـه بـراى مـردم انـدوخته ايد مصرف خواهد شد مگر مقداركمى كه در انبار براى بذر حفظ مى كنيد .

پـنـجـم ـ از آنـجـا كـه ايـن دسـتورات اگر توسط شخصى كاردان ومتخصص اجراء نشود، نتيجه دلخواه به دست نمى آيد، حضرت يوسف پس ازآزادى از پادشاه خواست كه او رابه خزانه دارى مـصـر نـصـب كـنـد تـا با اشراف بر توليد ومصرف مواد غذايى پيشگيريهاى بالا را به كار بندد وبا اجراى آن برنامه دقيق ، مردم را در دوره سخت قحطى اداره كند.